Medio November gaf ik 2 workshops ‘Sustainable Employability’. Een onderwerp waar ik 5 jaar geleden van gegruwd zou hebben; ik had geen begrip van de inhoud en ook geen goed woord over voor modewoorden. Daarnaast was het ook een activiteit waar ik toen misselijk van zou zijn geworden; verstijfd van angst, geen idee wat te doen. Als ik dit van tevoren had geweten dan was ik nooit de weg ingeslagen voorlichting te geven. En tegelijkertijd, nu ik langs deze weg ben ontwikkeld lijkt het allemaal vanzelfsprekend. Een compleet ander perspectief op mijn eigen ontwikkelingsperspectief. Ik kijk terug en herken mezelf haast niet meer.
Mijn blik op zelfontplooiing was versmald en bekort. Gevormd door onprettige werkervaringen en beperkt carrièreresultaat. Mijn droombeeld van leiding geven en het daarbij behorende maatschappelijk aanzien brak zo’n 20 jaar geleden en tussen de scherven lag er een rol als ‘specialist’. En een opdracht om me te verzoenen met het toekomstbeeld van ‘de eeuwige ingenieur’.
Zelfontwikkeling deed ik dus maar door regelmatig van vakgebied te wisselen. Stapje bij beetje. Als het maar iets technisch was en als ik maar een niche kon vinden. Dus mijn eerste workshops over autisme moesten georkestreerd worden door een professionele trainer: ik mijn verhaal en de feiten, zij de groepsinteracties. Daarna gaf ik in mijn eentje zeker 20 workshops, allemaal identiek, enkel om de interacties te leren. En nu durf ik te spelen met doel, inhoud en… de interacties.
Ontwikkelingsperspectief voor mij was: niet weten wat het resultaat kan zijn van wat je start, wat er allemaal gaat gebeuren, waar het toe moet leiden. Langs welke onbekende gebieden je nog allemaal zal gaan. En ja, dat lag dicht tegen faalangst. Het ontwikkelingsperspectief van mijn omgeving was: de overtuiging dat er ontwikkeling zal zijn. Mits je de juiste randvoorwaarden creëert. Sustainable Employability voor mij betekent ontwikkelingsperspectief geven en gebruiken. Continue.
En overigens, door al die workshops ben ik wel beter geworden in het leiden van teams bij veiligheidsstudies; mijn betaalde baan.
(gepubliceerd in: Engagement met Autisme, Jaargang 42, winter 2015)
