Als columnist aanvaard je de uitnodiging om jezelf aan een deadline op te hangen. Waarom doe je dat dan, wat staat er tegenover?
De beloning is de illusie van een lezer die een eindje met je oploopt.
Je krijgt plaats op een papieren podium en mensen wandelen met hun ogen langs. Iets moet ze aantrekken. Eerst een woord. Dan verlok ik ze met een zin, en beloon ik ze met een hele paragraaf. De rest is stug doorwerken….tot aan het toetje: die laatste zin en gedachte die de lezers hopelijk aflevert waar ik ze wil hebben.
Duint u gerust gras in mijn columns, ze staan in de ‘Blog’-lijst rechts, en u kunt ze ook op Tags zoeken