enABLE NL

Toen ik me aanmeldde bij enABLE NL heette het nog disABILITY. Het gaat hier om beperkingen, dat is duidelijk. disABILITY was de naam van het Nederlandse Shell personeelsnetwerk rondom het thema beperkingen. Shell heeft D&I (Diversiteit & Inclusie) beleid om ervoor te zorgen dat er niet allemaal klonen rondlopen, dat de eigen werknemers een redelijke weerspiegeling zijn van de samenleving.

En aan de werknemers de schone taak om dat proces vanaf de werkvloer te ondersteunen. Na vrouwen,  huidskleur, sexuele oriëntatie konden werknemers met een beperking ook niet meer achterblijven en vormden hun eigen netwerk: Ook mensen met beperkingen zijn een hebben zo hun eigen behoeften om volwaardig mee te kunnen draaien in de bedrijfsprocessen, ook zij zijn speciaal.

Maar ik moet eigenlijk wij zeggen. Na mijn autismediagnose ging ik op zoek naar collega autisten en klopte bij het netwerk aan: nee ze kenden niemand. En ik keek eens goed naar hun posters en merkte op dat ze zich -zo te zien- alleen maar met fysieke beperkingen bezig hielden. Of ze soms ‘blind’ waren voor mentale beperkingen? Nee dat niet, maar er was nog niemand die het op de agenda had gezet. En of ik soms in hun bestuur wilde komen zitten….

Ik wilde graag autisme normaal maken, zo normaal dat je zonder angst of schaamte uit de kast kon kunt komen. Dat je gewoon een diagnose vraagt als je vermoedt dat er van autisme sprake kan zijn. Dat je samenwerkt met een collega-autist met eenzelfde vanzelfsprekendheid als met een chinees of een vrouw. Zij wilden me daarbij helpen.

Het netwerk organiseerde dat ik workshops kon geven. 10-tallen. Er hebben ondertussen meer dan 1000 collega’s deelgenomen aan mijn workshop “Autism as a Diversity”, waarvan iets meer de helft in Nederland.

Ik ben ruim een jaar voorzitter geweest van enABLE, maar dat was niet echt een succes. Ja, mentale beperkingen zijn daardoor meer op het netvlies gekomen, maar de kwaliteit van het netwerk werd er niet beter van. Ik ben  nu weer gewoon bestuurslid.